Şükür

Hükümar Timur çığırtkanlar çıkarıp halktan kendisine bir armağan getirmelerini istemiş. Çığırtkanlar: " duyduk duymadık demeyiin! Her kez Yüce Sultanımız Timur'a bir armağan getiçecek. Getirmeyenlerin kellesi vurulacak! " diye bağırıyorlarmış. Herkez ne yapıp edip, bulup buluşturup bir şeyler getiriyormuş. Hoca ne götürsem diye kara kara düşünmeye başlamış. Bir ara sormuş karısına : - Ne dersin hatun ben ne götüreyimı - Ne götüreceksin ki demiş karısı. bir iki meyve ağacından başka neyimiz var ki ı Topla bahçeden ayva götür bir sepet. Hoca bahçeye çıkmış, bir ayva ağacına bakmış bir incir ağacına. Incir de karra kılmış ve toplamış bir sepet, çıkmış Timur un karşısına. Timur incirleri görür görmez öfkesinden küplere binmiş. - Vay! demiş, armağan diye getire getire bu incirleri mi getirdin bana! demiş, ve incirleri tek tek fırlatmaya başlamış Hoca'nın kafasına. Hoca bu tabi, başlamış gülmeye, şükretmeye. Timur, sinirlenmiş iyice sormuş: Be Adamıne gülüyorsun. Hoca: - Ah Sultanım ah, sen ol da şükretme, Ben şükretmeyeyim de ne yapayım. Ya karımın sözüne uyup incir yerine ayva getirseydim halim nice olurdu.